Vorige week woensdag ontving PEN Vlaanderen de Arkprijs voor het Vrije Woord. Als lid van de raad van bestuur van PEN, had ik de eer deel te nemen aan de festiviteiten. Terwijl ik daar in de zaal van de Zwarte Panter luisterde naar de feestredes, dwaalden mijn gedachten af naar 7 mei 1970. Naar De Zwaan op de Grote Markt in Brussel. Daar nam Roger Van de Velde diezelfde Arkprijs in ontvangst. Dankzij een schrijversactie was hij enkele weken eerder vrij gekomen uit Merksplas. Hubert Lampo sprak de laureaat toe, Roger Van de Velde sprak zelf zijn dankwoord uit.
Met mijn neus op het rijkelijk versierde koningsblauwe schrijn van de Arkprijs, zoek ik naar de inscriptie met zijn naam. Daar staat hij, Roger Van de Velde – Recht op Antwoord. Ik strijk er even met mijn vinger langs. Bijna vijftig jaar geleden heeft hij dit schrijn in zijn handen gehad en nu sta ik hier. Misschien is dit het dichtste dat we ooit bij elkaar zullen komen.
Hoewel, het is niet helemaal dezelfde schrijn als destijds. De namen van de laureaten worden in het schrijn gegraveerd. In 1994 was er geen plek meer en werd er een zilveren band aan toegevoegd. Ondertussen dreigt er opnieuw plaatsgebrek en wordt gezocht naar een oplossing. Helaas blijft de Arkprijs voor het Vrije Woord nodig.
Ellen Van Pelt 